Dhandhanggula
Nanging lamun anggeguru kaki,
amiliha manungsa kang nyata,
ingkang becik martabate,
sarta kang wruhing kukum,
kang ngibadah lan kang wirangi,
sokur oleh wong tapa,
ingkang wis amungkul,
tan mikir pawehing liyan,
iku pantes sira guronana kaki,
sartane kawruhana.
manungsa kang nyata,
guru lagunipun... .