តេស្តពាក្យផ្សំ

គោត្តនាម-នាម

ថ្នាក់ទី៩

• A
• B
• C
• D
• E

ពាក្យផ្សំ

• គឺជាពាក្យដែលកើតឡើងដោយសារយកពាក្យពីរឬច្រើនមកដាក់ឱ្យនៅជាប់ក្បែរគ្នា ហើយពាក្យនោះមានន័យដូចគ្នាពីពាក្យឬសដើម និងពាក្យបន្ថែមដើម ឬពាក្យបន្ថែមចុង។
• គឺជាពាក្យដែលកើតឡើងដោយសារយកពាក្យពីរឬច្រើនមកដាក់ឱ្យនៅជាប់ក្បែរគ្នា ហើយពាក្យនោះមានន័យផ្សេង ពីពាក្យឬសដើម និងពាក្យបន្ថែមដើម ឬពាក្យបន្ថែមចុង។
• ពាក្យផ្សំ គឺជាពាក្យដែលកើតឡើងដោយសារយកពាក្យមួយឬច្រើនមកដាក់ឱ្យនៅជាប់ក្បែរគ្នា ហើយពាក្យនោះមានន័យផ្សេង ពីពាក្យឬសដើម និងពាក្យបន្ថែមដើម ឬពាក្យបន្ថែមចុង។
• ទាំងបីខាងលើ។

ពាក្យបន្ថែមចុង«កម្ម» ប្រើសម្រាប់ៈ

• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មដែលតម្រូវឱ្យធ្វើ
• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មរបស់នាម
• សម្រាប់សម្គាល់សភាពល្អ
• សម្រាប់សម្គាល់នាមការក៍

ពាក្យបន្ថែមចុង«កិច្ច» ប្រើសម្រាប់ៈ

• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មដែលតម្រូវឱ្យធ្វើ។
• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មរបស់នាម។
• សម្រាប់សម្គាល់នាមការក៍។
• សម្រាប់សម្គាល់អ្នកមានវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់។

ពាក្យបន្ថែមចុង«ធម៌» ប្រើសម្រាប់ៈ

• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មដែលតម្រូវឱ្យធ្វើ
• សម្រាប់សម្គាល់នាមការក៍
• សម្រាប់សម្គាល់អ្នកមានវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់
• សម្រាប់សម្គាល់សភាពល្អ

ពាក្យបន្ថែមចុង«ករ» ឬ«ការី»ប្រើសម្រាប់ៈ

• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មដែលតម្រូវឱ្យធ្វើ
• សម្រាប់សម្គាល់នាមការក៍(ប្រាប់មុខងារ ឬមុខរបរអ្វីមួយ)
• សម្រាប់សម្គាល់អ្នកមានវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់
• សម្រាប់សម្គាល់សភាពល្អ

ពាក្យបន្ថែមចុង«ជន បុគ្គល បុរស នារី» ប្រើសម្រាប់ៈ

• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មដែលតម្រូវឱ្យធ្វើ
• សម្រាប់សម្គាល់អ្នកមានវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់
• សម្រាប់សម្គាល់នាមការក៍បញ្ជាក់លក្ខណៈបែបណាមួយ
• សម្រាប់សម្គាល់សភាពល្អ

ពាក្យបន្ថែមចុង«វិទូ» ប្រើសម្រាប់ៈ

• សម្រាប់សម្គាល់សកម្មដែលតម្រូវឱ្យធ្វើ
• សម្រាប់សម្គាល់អ្នកមានវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់
• សម្រាប់សម្គាល់នាមការក៍បញ្ជាក់លក្ខណៈបែបណាមួយ
• សម្រាប់សម្គាល់សភាពល្អ

ពាក្យបន្ថែមដើម«ការ»ប្រើនៅខាងដើមពាក្យឫសជាៈ

• គុណនាម
• កិរិយា
• នាម
• សព្វនាម