โวหารภาพพจน์

นักเรียนโรงเรียนยูงทองพิทยาคมเหมือนกับลิงทุกคนเลย

• อุปลักษณ์

• อุปมา

• อติพจน์

• สันทพจน์

พระอาทิตย์โบกมืออำลาฉันด้วยท่าทางรีบร้อน 

ในขณะที่ดวงจันทร์วันเพ็ญ  ค่อย ๆ กรีดกรายมาโดดเด่นอยู่บนท้องฟ้าสีครามเข้ม

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• สันทพจน์

• บุคคลวัต

น้ำเซาะหินรินหลากไหล       ไม่หลับเลยชั่วฟ้าดินหาย

สรรพสัตว์พอฟื้นก็วอดวาย                 สลายซากเป็นกากผงธุลี

• อุปมา

• สัญลักษณ์

• นามมัย

• บุคคลวัต

มีทองเท่าหนวดกุ้ง  นอนสะดุ้งจนเรือนไหว

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• อติพจน์

• สัญลักษณ์

ไผ่ซออ้อเอียดเบียดออด ลมลอดไล่เลี้ยวเรียวไผ่

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• สัญลักษณ์

• สันทพจน์

ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน บริสุทธิ์กล้าหาญ จะบานในใจ สีขาวหนุ่มสาวจะใฝ่ แน่วแน่แก้ไขจุดไฟศรัทธา

• สัญลักษณ์

• อติพจน์

• อุปมา

• สันทพจน์

การนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดลงขีดหิน

• อุปมา

• อุุปลักษณ์

• สันทพจน์

• อติพจน์

อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด

แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา

ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา

แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• อติพจน์

• สัญลักษณ์

ดวงไฟขีดเส้นเรียงรายสายถนน

มองจากบนตึกระฟ้ากรอบหน้าต่าง

สบดวงดาวแห่งชีวิตทุกทิศทาง

แสงเรื่อเรื่องโลกเบื้องล่างห่างออกไป

• อุปลักษณ์

• อุปมา

• สันทพจน์

• บุคคลวัต

ขอเป็นเกือกทองรองบาทา ไปจนกว่าชีวันจะบรรลัย

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• สันทพจน์

• บุคคลวัต