รสวรรณคดีและภาพพจน์โวหาร

รสวรรณคดีที่ใช้ชมโฉม คือ

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง

• สัลลาปังคพิสัย

"ถึงหน้าวังดังหนึ่งใจจะขาด" มีรสวรรณคดีใด

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง

• สัลลาปังคพิสัย

"นิ้วเรียวยาวขาวนวลน่าจุมพิต" มีรสวรรณคดีใด

• เสาวรจนี

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง

• สัลลาปังคพิสัย

"สินสมุทรสุดแสนสงสารแม่ ชำเลืองแลดูหน้าน้ำตาไหล" มีรสวรรณคดีใด

• เสาวรจนีย์

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง

• สัลลาปังคพิสัย

รสวรรณคดีที่เป็นบทเกี้ยว โอ้โลม คือ

• เสาวรจนีย์

• นารีปราโมทย์

• พิโรธวาทัง

• สัลลาปังคพิสัย

โวหารภาพพจน์ที่กล่าวเกินจริง คือ

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• อติพจน์

• สัทพจน์

"อสุรีมีกำลังดั่งปลาวาฬ" มีภาพพจน์ชนิดใด

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• อติพจน์

• สัทพจน์

"อันเทวัญนั้นคือมจุราช จะหมายมาดเอาชีวิตริษยา" มีภาพพจน์ชนิดใด

• อุปมา

• อุปลักษณ์

• อติพจน์

• สัทพจน์

"น้ำค้างหยดลงเผาะๆ เป็นหยาดน้ำตาแห่งสวรรค์" มีภาพพจน์ชนิดใด

• อุปมา/สัทพจน์

• อุปลักษณ์/อุปมา

• สัทพจน์/บุคลาธิษฐาน

• สัทพจน์/อุปลักษณ์

ข้อใดใช้ อติพจน์โวหาร

• ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ย เหวยเหวยฟ้า

• ครืนครืนใช่ฟ้าร้อง เรียมครวญ

• ผู้ใหญ่เป็นผู้แต้มสีให้ผ้าขาวเปื้อน

• เรียมน้ำเนตร ท่วมถึงพรหม