หน่วยที่ 1 ความสำคัญและวิธีทางประวัติศาสตร์

หลักฐานทางประวัติศาสตร์มีความสำคัญอย่างไร

• แสดงถึงเรื่องราวในอดีต

• เป็นหลักฐานที่ใช้ศึกษาเรื่องราวในอดีต

• เป็นแหล่งศึกษาตัวอักษรในสมัยโบราณ

• เป็นสิ่งล้ำค่า เพราะสร้างจากวัสดุราคาแพง

หลักฐานประเภทใดที่ควรให้ความสำคัญเป็นลำดับแรกในการศึกษาเรื่องราวทางประวัติศาสตร์

• หลักฐานชั้นต้น

• หลักฐานชั้นรอง

• หลักฐานจากคําบอกเล่า

• หลักฐานที่เป็นงานทางวิชาการ

ข้อใดไม่จัดเป็นหลักฐานประเภทลายลักษณ์อักษร

• พงศาวดาร

• พระสถูปจําลอง

• บันทึกของชาวต่างชาติ

• เอกสารเจริญสัมพันธไมตรีทางการทูต

คําว่า “หลักฐานปฐมภูมิ” มีความสัมพันธ์กับข้อใดมากที่สุด

• เขียนโดยชนชั้นมูลนาย

• มีการใช้ภาษาทางการเท่านั้น

• ใช้อักขรวิธีเป็นแบบขอมโบราณ

• เขียนขึ้นโดยผู้รู้เห็นหรือผู้ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์

“มะปรางพบหลักฐานที่เป็นเอกสารโบราณที่วัดแห่งหนึ่งใน จ.พระนครศรีอยุธยา แต่ไม่แน่ใจว่าเอกสารนี้ เป็นของแท้หรือของเลียนแบบ” จากข้อความนี้ข้อใดคือแนวทางที่มะปรางควรใช้ตรวจสอบ

• สอบถามข้อมูลจากเจ้าอาวาส

• หาปีที่อาจระบุไว้ในเอกสาร

• ขอความคิดเห็นจากผู้เชี่ยวชาญ

• สังเกตจากวัสดุที่ใช้หรือสํานวนภาษา

ข้อใดถือเป็นความสำคัญของการตีความทางประวัติศาสตร์

• เพื่อหาข้อมูลสนับสนุนแนวคิดของผู้ศึกษา

• เพื่อทดสอบความรู้ ความเข้าใจในเรื่องการตีความ

• เพื่อให้ผลการค้นคว้าทางวิชาการมีความน่าเชื่อถือ

• เพื่อให้สามารถอธิบายความถูกผิดของหลักฐานได้

หลักฐานประเภทพระราชพงศาวดารในข้อใดที่ได้รับการยอมรับว่ามีความน่าเชื่อถือมากที่สุด

• พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับวันวลิต

• พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับบริติชมิวเซียม

• พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์

• พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพระราชหัตถเลขา

ข้อใดคือข้อควรระวังในการใช้หลักฐานประเภทบันทึกหรือจดหมายเหตุของชาวต่างชาติในสมัยอยุธยา

• เนื้อหาในบันทึกค่อนข้างสั้น

• อคติหรือโลกทัศน์ของผู้บันทึก

• ข้อจํากัดเรื่องภาษาต่างประเทศ

• การไม่ให้ความสำคัญกับลำดับของเวลา

อ่านบทความ แล้วตอบคําถาม

“...พระองค์ทรงเป็นพระราชโอรสของพระเฑียรราชา ขึ้นเสวยราชสมบัติแทนพระบิดาเมื่อพระชนมายุได้ 27 พรรษา ทรงพระนามว่าพระมหินทร์พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแผ่นดินที่มีพระปรีชาญาณน้อยที่สุดในอาณาจักรสยาม...” ที่มา: พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับวันวลิต

คำถาม ข้อใดคือความคิดเห็นของผู้เขียนที่อยู่ในตัวอย่างหลักฐานข้างต้น

• ทรงพระนามว่าพระมหินทร์

• ทรงเป็นพระราชโอรสของพระเฑียรราชา

• ขึ้นเสวยราชสมบัติแทนพระบิดาเมื่อพระชนมายุได้ 27 พรรษา

• ทรงเป็นพระเจ้าแผ่นดินที่มีพระปรีชาญาณน้อยที่สุดในอาณาจักรสยาม

อ่านบทความ แล้วตอบคําถาม

“...พระองค์ทรงเป็นพระราชโอรสของพระเฑียรราชา ขึ้นเสวยราชสมบัติแทนพระบิดาเมื่อพระชนมายุได้ 27 พรรษา ทรงพระนามว่าพระมหินทร์พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแผ่นดินที่มีพระปรีชาญาณน้อยที่สุดในอาณาจักรสยาม...” ที่มา: พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับวันวลิต

คำถาม:พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับวันวลิต เขียนขึ้นโดยบุคคลที่มีภูมิหลังอย่างไร

• เขียนโดยชาวฮอลันดา ซึ่งเป็นผู้จัดการสถานีการค้าในกรุงศรีอยุธยา

• เขียนโดยชาวอินเดีย ที่เข้ามารับราชการเป็นอาลักษณ์ในพระราชสำนัก

• เขียนโดยขุนนางชาวกรุงศรีอยุธยา ผู้ที่อยู่ร่วมในเหตุการณ์ต่าง ๆ ด้วยตัวเอง

• เขียนโดยพราหมณ์ ผู้ที่มีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ในกรุงศรีอยุธยา