การเขียนย่อความและการเขียนเรียงความ

ข้อใดกล่าวถึงหลักในการย่อความไม่ถูกต้อง

• ไม่ควรใช้คำย่อหรืออักษรย่อ

• ไม่ใช้เครื่องหมายอัญประกาศ

• คำราชาศัพท์ให้แปลเป็นคำสามัญ

• คำสรรพนามบุรุษที่ 1 หรือบุรุษที่ 2 ให้เปลี่ยนเป็นบุรุษที่ 3

ย่อความควรมีกี่ย่อหน้า

• ย่อหน้าเดียว

• เท่าจำนวนย่อหน้าของเนื้อเรื่องเดิม

• สามย่อหน้าคือ คำนำเนื้อเรื่อง สรุป

• สองย่อหน้าคือย่อหน้าคำนำและย่อหน้าเนื้อความซึ่งมักจะย่อเหลือเพียงย่อหน้าเดียว

ข้อใดไม่ใช่ประโยชน์ของการย่อความ

• การเขียนคำตอบข้อสอบ

• การตีความบทร้อยกรอง

• การบันทึกรายงานการประชุม

• การย่อความรู้จากหนังสือเรียน

ข้อความใดกล่าวไม่ถูกต้อง

• ใจความที่ย่อแล้วจากเป็นกี่ย่อหน้าก็ได้

• ถ้าเป็นบทร้อยกรองให้เปลี่ยนเป็นภาษาธรรมดา

• ถ้าไม่มีชื่อเรื่องให้ใช้ใจความสำคัญตั้งชื่อเรื่อง

• ถ้าเป็นบทสนทนาต้องเปลี่ยนเป็นแบบเล่าเรื่อง

เหตุใดจึงควรมีการวางโครงเรื่องก่อนเขียนเรียงความ

• เพื่อจัดทำให้ตั้งชื่อเรื่องได้น่าสนใจ

• เพื่อจะได้ใช้ภาษาได้ถูกต้องเหมาะสม

• เพื่อบรรยายเรื่องราวต่างๆได้ครบสามย่อหน้า

• เพื่อวางขอบเขตและเรียงลำดับเรื่องให้สอดคล้องกัน

“จะมีใครสักกี่คนที่เห็นความสำคัญของป่า จะมีใครสักกี่คนที่จะช่วยกันรักษาป่าและจะมีใครสักกี่คนที่จะช่วยอาสาปลูกป่า เราจะปล่อยให้ป่าหมดไปจากประเทศไทยของเราไปต่อหน้าต่อตาอย่างนั้นหรือ ถ้าพวกเราไม่ช่วยกันใครเล่าจะมาช่วยเราปลูกป่าและรักษาป่าให้มีความอุดมสมบูรณ์ ให้คนรุ่นหลังได้ชื่นชมต่อไป จงมาช่วยกันปลูกป่าเสียตั้งแต่วันนี้ก่อนที่จะไม่มีป๋าให้เรารักษา” ข้อความนี้ควรจัดอยู่ในส่วนใดของเรียงความเรื่อง “การปลูกป่า”

• คำนำ

• เนื้อเรื่อง

• สรุป

• คำนำหรือสรุป

ข้อใดคือส่วนประกอบของการเขียนเรียงความตามลำดับ

• คำนำ เนื้อเรื่อง สรุป

• เนื้อเรื่อง คำนำ สรุป

• หัวข้อ โครงเรื่อง เนื้อเรื่อง

• หัวข้อ เนื้อเรื่อง สรุป

ข้อใดไม่ถูกต้องเกี่ยวกับการเขียนเรียงความ

• เราใช้สุภาษิตคำคมมาเป็นส่วนนำเรื่องได้

• คำนำจะมีกี่ย่อหน้าก็ได้ตามความเหมาะสม

• คำนามเป็นส่วนสำคัญที่เร้าใจให้ผู้อ่านสนใจ

• เนื้อเรื่องอาจมีหลายย่อหน้าตามความเหมาะสม

ส่วนใดของเรียงความที่จะจูงใจผู้อ่านมากที่สุด

• ชื่อเรื่อง

• คำนำสู่เรื่อง

• เนื้อหาของเรื่อง

• ภาพประกอบเรื่อง

การเขียนเรียงความควรใช้ภาษาอย่างไร

• ภาษาถิ่น

• ภาษาพูด

• ภาษาเขียน

• ภาษาต่างประเทศ