ไวยากรณ์เกี่ยวกับเวลาในภาษาไทย

Tôi đi học 6 giờ đúng

• ฉันไปโรงเรียนตอน ๖โมงตรง

• ๖ โมงตรงฉันไปโรงเรียน

• ฉันไปโรงเรียน ๖ โมงตรง

• ฉันไปโรงเรียน ๖โมงเช้า

Mẹ tôi đi chợ lúc 10 giờ sáng

• คุแม่ไปตลาดตอน ๑๐ โมงเช้า

• แม่ของฉันไปตลาด ๑๐ โมงเย็น

• แม่ฉันไปตลาดตอน ๑๐โมงเช้า

• แม่ฉันไปเที่ยว ๑๐ โมงเช้า

Tôi đi chơi với bạn lúc 1 giờ trưa

• ฉันไปทำงานตอน ๖ โมงตรง

• ฉันไปเล่นกับทุกคนบ่าย ๔ โมง

• ฉันไปเล่นกับเพื่อนบ่าย ๑โมง

• ฉันไปเล่นคนเดียวบ่าย ๑ โมง

Anh ấy đến muộn 30 phút

• เขามาถึงเครื่องบินบ่าย ๓ โมง

• เราจะไปดูบ้านไหม่ ๒ ทุ่ม

• เขาไปทำงานเร็วไป ๑๗ นาที

• เขามาถึงสายไป ๓๐ นาที

Cô ấy đi làm muộn 40 phút

• เธอไปทำงานสายไป ๔๐ นาที

• เธอจะเจอเขามาถึงสวนสัตว์ ๑ ทุ่ม

• เธอไปทำงานเร็วไป ๔๐ นาที

• เธอจะไปเยี่ยมคุณตาคุณยายตอน ๘ โมงเช้า

Tôi hẹn bạn đi xem phim 2 giờ chiều

• ฉันชวนคุณไปเล่นด้วยกันที่ป่าวบ่าย ๓ โมง

• ฉันเดินทางไปกรุงเทพฯ ประเทศไทย ๖ โมงเย็นครึ่ง

• ฉันนัดหมายคุณพ่อแม่ไปร้านอาหารตอน ๔ โมงเช้า

• ฉันนัดหมายเพื่อนไปดูหนังบ่าย ๒โมงครับ

Em gái của tôi đi làm bài tập về nhà 9 giờ

15 phút nữa các em sẽ bắt đầu học toán

30 phút nữa tôi và bạn tôi đi bộ chỗ công viên

12 giờ hơn bạn không ăn cơm

• คุณกินข้าวเที่ยงกว่าเที่ยง

• คุณไม่กินข้าวเย็นบ่าย ๓ โมง

• คุณไม่กินข้าวเที่ยง ๑๒ ชั่วโมงกว่า

• คุณไม่กินข้าวเที่ยงตอนเที่ยงกว่า