เรื่อง นาฏยศัพท์

นาฏยศัพท์ หมายถึง

• คำที่ใช้เรียกชื่อลักษณะหรือกิริยาท่าทางในการฝึกหัดนาฏศิลป์ไทย

• คำที่ใช้เรียกท่าทางในการแสดงนาฏศิลป์ไทย

• ท่าพื้นฐานอย่างหนึ่งที่เราสามารถฝึกหัดแล้วนำมาประกอบกันหรือประดิษฐ์ขึ้นเป็นท่ารำได้

• ถูกทุกข้อ

ข้อใดคือคำที่ใช้เรียกกิริยาท่าทางการแสดงนาฏศิลป์ไทย

• ศิลปะ

• ทัศนศิลป์

• นาฏศิลป์

• นาฏยศัพท์

ข้อใดสัมพันธ์กัน

• จีบ : เท้า

• ประ : มือ

• จรด : มือ

• ถัด : เท้า

ข้อใดไม่ใช่หมวดของนาฏยศัพท์

• นามศัพท์

• กริยาศัพท์

• คุณศัพท์

• นาฏยศัพท์เบ็ดเตล็ด

ข้อใดไม่ใช่นาฏยศัพท์ทั้งหมด

• ตั้งวง จีบ

• บิน ตาย

• ประเท้า วงล่าง

• จีบส่งหลัง ยกเท้า

ภาพนี้คือการปฏิบัตินาฏยศัพท์ใด

• วงบน

• วงหน้า

• วงบัวบาน

• วงกลาง

ภาพนี้คือการปฏิบัตินาฏยศัพท์ใด

• จีบหงาย

• จีบส่งหลัง

• จีบล่อแก้ว

• จีบคว่ำ

ภาพนี้คือการปฏิบัตินาฏยศัพท์ใด

• จรดเท้า

• ก้าวเท้า

• ประเท้า

• ถัดเท้า

ภาพนี้คือการปฏิบัตินาฏยศัพท์ใด

• กระดกเท้า

• กระดกเสี้ยว

• กระดกหลัง

• กระดกข้าง

การฝึกหัดนาฏยศัพท์มีประโยชน์อย่างไร

• มีท่ารำใหม่ ๆ เกิดขึ้น

• เป็นพื้นฐานการรำที่ดี

• รำได้ถูกต้องตรงจังหวะดนตรีไทย

• การรำไทยมีความหลากหลายมากขึ้น