Rozbicie dzielnicowe i zjednoczenie kraju

Rozbicie dzielnicowe trwało na ziemiach polskich od:

• 1038 roku

• 1138 roku

• 1148 roku

• 1253 roku

Wielkopolskę zgodnie z testamentem ojca otrzymał w 1138 roku:

• Mieszko III Stary

• Bolesław IV Kędzierzawy

• Władysław II

• Kazimierz Sprawiedliwy

Władca, który został koronowany na króla Polski i był Czechem znajduje się na obrazie nr:

• 
• 
• 
• 

Władysław Łokietek musiał pokonać bunt mieszczan:

• krakowskich

• warszawskich

• wrocławskich

• płockich

Wacław II został koronowany w 1300 roku na króla Polski w:

• Krakowie

• Płocku

• Wrocławiu

• Gnieźnie

Królem Polski w latach 1295-1296 był książę wielkopolski:

• Władysław Łokietek

• Henryk IV Probus

• Przemysł II

• Wacław III

Władcą, który podporządkował sobie Wielkopolskę i Małopolskę i w 1320 roku został koronowany w Krakowie na króla Polski był:

• Kazimierz Wielki

• Władysław Łokietek

• Henryk IV

• Przemysł II

Pierwszym seniorem zgodnie z testamentem Krzywoustego został:

• Mieszko III Stary

• Władysław II

• Bolesław Kędzierzawy

• Henryk Sandomierski

Dzielnica senioralna to:

• dzielnica, którą zgodnie z zasadą senioratu otrzymywać miał najstarszy książę piastowski i była to ziemia krakowska, część Kujaw i Pomorza Gdańskiego oraz ziemia kaliska

• dzielnica, którą zgodnie z zasadą senioratu otrzymywać miał najstarszy książę piastowski i było to Mazowsze

• dzielnica, którą zgodnie z zasadą senioratu otrzymywać miał najmłodszy książę piastowski i była to tylko ziemia krakowska

• dzielnica, którą zgodnie z zasadą senioratu otrzymywać miał losowo wybrany książę z dynastii Piastów.

Najwięcej księstw w XIII/XIV w powstało:

• na Mazowszu

• w Małopolsce

• na Śląsku

• w Wielkopolsce